francuszczyzna

francuszczyzna
francuszczyzna {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. francuszczyznayźnie, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'język francuski': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mówić doskonałą francuszczyzną. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kultura, obyczaje, moda, wpływy francuskie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ekspansja francuszczyzny w dobie oświecenia. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • francuszczyzna — ż IV, CMs. francuszczyznayźnie, blm 1. «obyczaje francuskie, moda francuska; naśladowanie wszystkiego co francuskie» Walczyć z francuszczyzną. Francuszczyzna zapanowała na co dzień. 2. «język francuski» Piękna, wyszukana francuszczyzna.… …   Słownik języka polskiego

  • cielęcy — 1. Cielęcy wiek, cielęce lata «lata dziecięce lub młodzieńcze; wczesna młodość»: (...) francuszczyzna Adasia była dostateczna, gdyż w latach cielęcych miał bonę – Francuzkę. K. Makuszyński, Szatan. 2. Cielęcy zachwyt, cielęce uwielbienie itp.… …   Słownik frazeologiczny

  • łamany — Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp. «mówić po polsku, francusku itp. z błędami, niepoprawnie, błędnie wymawiając wyrazy»: Wybiegając, zelżył mnie stekiem wyzwisk w łamanej polszczyźnie: zrozumiałam z nich tylko tyle, że wolałby pieniądze. TS… …   Słownik frazeologiczny

  • chów — m IV, D. chowu, Ms. chowie, blm «racjonalne utrzymywanie zwierząt i opieka nad nimi; pielęgnowanie» Chów bydła, drobiu, królików, świń. Krowa, koń własnego chowu. Zostawić cielę, prosię, źrebię do chowu, na chów. ◊ Domowego chowu «parafiański,… …   Słownik języka polskiego

  • łamany — łamanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. łamać (p.) łamany w użyciu przym. ∆ Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp.; łamany język (polski, francuski itp.) «język polski, francuski itp. zły, niepoprawny, język z błędami, ze złą wymową» ∆ Dach …   Słownik języka polskiego

  • nienaganny — «nie dający powodu do nagany, do jakiegokolwiek zarzutu, wzorowy» Nienaganna francuszczyzna. Nienaganne sprawowanie, postępowanie. Obrus o nienagannej bieli …   Słownik języka polskiego

  • płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… …   Słownik języka polskiego

  • wyszukany — wyszukanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyszukać (p.) wyszukany w użyciu przym. «rzadki, niezwykły; wymyślny, wykwintny, wytworny» Wyszukane potrawy. Wyszukana francuszczyzna. Wyszukana grzeczność …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”